Sommige economen in de pers zijn dol op metaforen. Maar vaak zijn hun schrijfsels hoogst verwarrend.
Vind jij deze commentaren over de Europese Centrale Bank (ECB) bijvoorbeeld duidelijk?
De ECB is een soort Monetair Tsjernobyl geworden, waar een Groot Monetair Experiment uit de hand is gelopen, en men nu nadenkt hoe je een Monetaire Sarcofaag kan bouwen.
Geert Noels
Met politi-clown Lagarde aan het roer gaan we dus de volle zee op zonder navigatie, een driekwart lege tank, geen reddingsvesten, en 2.5 lekkende rubberen reddingsbootjes.
Luc Nijs
Draghi en de ECB schuiven extra staven dynamiet bij de tikkende tijdbom die de op schuldfinanciering draaiende economie al is.
Stefaan Michielsen
Een lezer die geïnformeerd wil worden heeft hier niets aan. Dit soort gewauwel is pure stemmingmakerij.
Op zijn best is het tijdverlies om dit soort artikels te lezen. Maar je bang laten maken kan je duur te staan komen.
In de inleiding van ‘Hoe bankiers geld scheppen’ schreef ik dan ook:
Economen en journalisten die schrijven voor het brede publiek gebruiken vaak metaforen om financiële concepten uit de doeken te doen. Bijvoorbeeld: ‘Goedkoop krediet is als heroïne. Het werkt verslavend en de economie kan er een overdosis van krijgen.’ Dat klinkt goed op papier, maar wat betekent zo’n uitspraak nu eigenlijk?
Gelukkig zijn er andere economen die zich net als ik ergeren aan het gewauwel. Ik denk dat ik weet waarom Bart Van Craeynest opstapte bij Econopolis 🙂
Meer (Engelstalige) metaforen over centrale banken vind je in deze post.
