Tag: politiek

Coronakoterij

Door de lockdown hebben veel bedrijven verlies geleden. Het ligt voor de hand dat de overheid de schade moet vergoeden.

Maar in plaats van dat rechtstreeks te doen, met eenduidige voorwaarden, bouwt de politiek weer een reeks koterijen bij.

Politici hebben de mond vol van gerichte maatregelen en vereenvoudiging.

In realiteit krijgen we hinder- en sluitingspremies (een druppel op een hete plaat voor grotere bedrijven), lagere btw voor de horeca (hulp aan één sector), cadeaus voor kapitaalverstrekkers (investeren is risico’s nemen, waarom moet dit een fiscaal voordeel krijgen?)…

Ik hoop dat politici die voor deze maatregelen stemmen niet gaan zagen over de ingewikkelde belastingaangifte of over toekomstige begrotingstekorten1.

De gegoede klasse zoals politici, professoren en vermogensbeheerders (tiens, wie zat ook al weer in het economisch relancecomité?) wordt in de watten gelegd. Zo wordt de btw op restaurant verlaagd naar 6%2. En wie tot 75.000 euro belegt in “vriendenaandelen” krijgt als beloning een jaarlijkse belastingkorting.

De staatsschuld is veel te laag

De nieuwe federale regering heeft extra geld nodig. De oplossing is simpel: lenen. En dan bedoel ik niet 11 miljard euro lenen om het gat in de begroting te dichten. 11 miljard euro is peanuts. Nee, België moet honderden miljarden lenen. De staat kan immers lenen aan negatieve rente.

Mijn advies aan de toekomstige minister van Financiën: leen 1000 miljard, steek het in een kluis, en binnen twee jaar moet je maar 988 miljard terugbetalen. Voila, 12 miljard verdiend zonder hogere belastingen!

Naast het positieve effect voor de begroting, is een hogere uitgifte van overheidsobligaties overigens ook een oplossing voor het tekort aan risicoloze financiële activa, de zogenaamde safe asset shortage.

Wat de Belgische overheid kan leren van China

De Chinese regering heeft de ambitie om tegen het jaar 2020 een sociaal kredietsysteem op poten te zetten. Dankzij een systeem van toezicht op de bevolking geeft de overheid mensen een individuele kredietscore.  Een goede score wordt beloond, een slecht afgestraft.

Zo moeten ‘goede’ Chinese huurders bijvoorbeeld geen waarborg betalen. Mensen met een lage score moeten langer wachten in het ziekenhuis of kunnen geen vliegtuigtickets meer kopen. Continue reading “Wat de Belgische overheid kan leren van China”

Thesisonderwerp: De politieke economie van België

Professor Anke Hassel heeft een boeiende studie gedaan naar de politieke economie van Duitsland. Waarom is Duitsland zo gericht op export? Welke overheden (federaal of regionaal) hebben de fiscale touwtjes in handen? Wat is de macht van de vakbonden?

De paper van Hassel schreeuwt om een vergelijkbare studie over België. Welke impact hebben de machtsverhoudingen van werkgevers, vakbonden en politiek in België op – bijvoorbeeld – de ongelijkheid?

Je zou de resultaten vervolgens kunnen vergelijken met de politieke economie van onze buurlanden.

Thesisonderwerp: De hedendaagse politiek door de ogen van Emmanuel Todd

De Franse historicus Emmanuel Todd heeft een interessante theorie over politieke structuren, ideologie en persoonlijke waarden en gevoelens.

Volgens Todd projecteren mensen de familiestructuur waarin ze opgroeien op de politiek. Dat zou verklaren waarom het communisme makkelijker een voedingsbodem vond in Rusland dan in Engeland.

Een Engelstalige samenvatting van Todd’s ideeën vind je hier.

Het lijkt me interessant de theorie van Todd toe te passen op de huidige samenleving. Welke invloed hebben éénoudergezinnen en nieuw samengestelde gezinnen op politieke verwachtingen?

Daarnaast worden we van kindsbeen af blootgesteld aan de media. Wat zijn de gevolgen van deze blootstelling op het ideeëngoed dat leeft bij de bevolking?

Een nieuw mandaat voor de ECB?

Gisterenmiddag (26 juni) organiseerde Leergeld haar tweede evenement in Brussel. Leergeld, een initiatief van Europarlementslid Sander Loones (N-VA), wil mensen bewust maken van de impact van de Europese Centrale Bank (ECB) op hun financiën.

Het thema van de bijeenkomst was Een nieuw mandaat voor de ECB?. Twee eminente sprekers, Pascal Paepen en professor Lex Hoogduin, presenteerden hun visie op het beleid van de ECB. Continue reading “Een nieuw mandaat voor de ECB?”

10 vragen voor #AuditECB

Een nieuwe website1 en de campagne Audit the ECB belichten het QE-beleid van de Europese Centrale Bank (ECB). In een opiniestuk vraagt Sander Loones (N-VA) meer transparantie van ECB voorzitter Mario Draghi.

Gezien ik zelf verschillende stukken schreef over QE, helikoptergeld en de balansen van de centrale banken, kan ik dit alleen maar toejuichen.

Het is me echter niet duidelijk wat het doel is van Audit the ECB. Hierbij dan ook tien vragen aan de initiatiefnemers. Continue reading “10 vragen voor #AuditECB”

Wees slimmer dan de Vlaamse “intelligentsia”

De verkiezingsoverwinning van Donald Trump heeft onze intellectuelen met verstomming geslagen.

Iedereen, van econoom Geert Noels tot filosoof Maarten Boudry, met inbegrip van Amerikakenners zoals journalist Björn Soenens en professor Bart Kerremans waren er zeker van dat Trump nooit president van de Verenigde Staten kon worden.

Waarom zijn de professoren en journalisten zo verbijsterd? Het is nota bene hun werk om op de hoogte te zijn en het publiek te informeren.

De oorzaak ligt bij het groepsdenken. Er zijn misschien een twintigtal1 commentatoren in Vlaanderen die de kans krijgen om hun mening te geven over de Amerikaanse politiek. Enkel dit klein kliekje krijgt een forum in de traditionele kranten en nieuwszenders.

Ze hebben allemaal een universiteit diploma. Ze kennen elkaar persoonlijk of op zijn minst hebben ze elkaars opinies vaak gehoord. Ze lezen allemaal de zogezegde kwaliteitskranten De Morgen, De Standaard of De Tijd. Ze vonden Trump allemaal een incompetente domkop.

En toch waren zij allemaal mis. Continue reading “Wees slimmer dan de Vlaamse “intelligentsia””

Wat hebben we geleerd uit Trumps triomf?

Er valt heel wat te leren uit de Amerikaanse presidentsverkiezingen. Hoogstwaarschijnlijk gaan de analyses in de kranten weer niet verder geraken dan enkele clichés. Domme Amerikanen hebben een racist gekozen. Trump is de schuld van de globalisering, omdat mensen hun werk kwijtraakten toen de fabrieken naar het buitenland verhuisden. Er is een moddercampagne gevoerd.

De kaste van opiniemakers heeft ook enkele simplistische “oplossingen” voor deze problemen in petto. Er moet geluisterd worden naar “het signaal van de kiezer”, iets wat we in Vlaanderen ook al 25 jaar horen. Racisme zal zichzelf oplossen wanneer de oudere blanken uitsterven en de jongere generatie een minderheid vormt tussen andere minderheden. De ongelijkheid zou opgelost worden door één of andere vorm van herverdeling van de winnaars naar de verliezers, zonder te specifiëren hoe. Voor de vuile campagnes is er niet direct een oplossing, maar we prijzen ons gelukkig dat het er in ons land beschaafder aan toe gaat.

Voor wie de moeite doet om verder te kijken dan zijn neus lang is, waren de voorbije 18 maanden echter een masterclass.

In deze post lijst ik op wat een aandachtige toeschouwer kon leren op het vlak van (1) politieke strategie, (2) de gefilterde werkelijkheid van de media, (3) inzichten in het kiespubliek, (4) de politieke gevolgen van massamigratie en tenslotte (5) van de macht die gemotiveerde individuen hebben dankzij het internet. Continue reading “Wat hebben we geleerd uit Trumps triomf?”

Van Mozes tot Trump: elites tegen het establishment

Elites kunnen toch niet tegen hun eigen belangen zijn?

Donald Trump heeft een populistische campagne gevoerd tegen het establishment. Voor veel van zijn critici is dit een absurde situatie.

Waarom zou een miljardair zich bekommeren om de werkende klasse? Hoe kan een man wiens hemden en stropdassen in China gemaakt worden tegen handelsakkoorden zijn? Hoe geloofwaardig is Trump wanneer hij een muur wil bouwen aan de grens met Mexico, wanneer hij zelf Mexicanen tewerkgesteld heeft in de VS?

Trump maakt zozeer deel uit van de elite dat zijn Democratische rivale Hillary Clinton zelfs zijn huwelijk met zijn huidige vrouw Melania bijgewoond heeft.

Het lijkt er dus op dat Trump tot het establishment behoort dat profiteert van het status quo. Waarom zou iemand die een ‘winnaar’ is binnen het systeem dat systeem willen veranderen?

Deze kritieken verliezen echter twee belangrijke zaken uit het oog.

Ten eerste gaan de critici er van uit dat leden van de elite enkel gemotiveerd zijn door hun persoonlijke financiële belangen. Dit miskent echter de menselijke aard. Mensen hebben sterke gevoelens over wat juist en rechtvaardig is. Leden van de elite hebben de middelen om zich in te zetten voor anderen waar ze zich mee verwant voelen. Continue reading “Van Mozes tot Trump: elites tegen het establishment”