Dikke zwarte nul

Duitsland is al jaren in de ban van de schwarze Null. De begroting mag er geen tekort (=rode cijfers) vertonen. De bondsregering streeft minstens naar een zwarte nul (=een begroting in evenwicht), en liefst een overschot.

Volgens de twitteraccount van Angela Merkels CDU-partij is de zwarte nul zelfs een fetisj.

Dat klinkt niet alleen een beetje creepy, dat is het ook.

Een overschot op de begroting betekent immers dat de Duitsers meer belastingen betalen dan de overheid uitgeeft. Waanzin, zeker op een moment dat de overheid kan lenen aan een negatieve rente.

Bovendien is het niet zo dat de Duitse overheid geen zinvolle uitgaven kan doen.

Werkgevers en werknemers hebben opgeroepen om 450 miljard te investeren om de Duitse economie toekomstbestendig te maken. Maar de politiek zegt ‘nein!’.1

Het weekblad Stern zette onlangs op haar cover Kassen voll, Land kaputt! Die titel heeft geen vertaling nodig.

Het is overigens niet alleen in Duitsland dat het afbouwen van de staatsschuld een fetisj lijkt. In de figuur hieronder staan de euro-landen met een overschot in het blauw (ja, ook Griekenland!).

Terwijl Nederland kampt met een lerarentekort, zwemt de regering van Mark Rutte in het geld.

Wat is de beste investering in de toekomst? Een lagere staatsschuld of een beter geschoolde bevolking?

Lees ook Duitse traantjes en Zijn de Duitse pensioenen onbetaalbaar?